Σημεία Στίξης
Σημεία στίξης είναι τα σύμβολα-σημάδια που βάζουμε ανάμεσα στις λέξεις για να μας διευκολύνουν στην ανάγνωση.
- τελεία: Ανταποκρίνεται σε σταμάτημα ή κατέβασμα της φωνής και μπαίνει στο τέλος μιας φράσης με ολοκληρωμένο νόημα.
- άνω τελεία: Χρησιμεύει για να χωρίσει μέσα στη φράση δύο μέρη, από τα οποία το δεύτερο επεξηγεί το πρώτο.
- κόμμα: Χρησιμεύει για να σημειώσουμε λογικό χωρισμό και μικρό σταμάτημα στο εσωτερικό της πρότασης, ή σε μεγάλες φράσεις για να δοθεί ευκαιρία γι' αναπνοή.
- ερωτηματικό: Χρησιμοποιείται στο τέλος των ερωτηματικών προτάσεων.
- θαυμαστικό: Μπαίνει μετά από επιφωνήματα ή φράσεις που εκφράζουν συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, φόβο κλπ.
- διπλή τελεία (ή "άνω και κάτω τελεία"): Χρησιμοποιείται όταν παρατίθενται τα λόγια κάποιου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά, όταν απαριθμούνται πράγματα ή όταν θέλουμε να εξηγήσουμε κάτι.
- παρένθεση: Σημειώνεται για να κλειστεί μέσα της μια λέξη ή φράση που εξηγεί το νόημα της πρότασης.
- αποσιωπητικά: Χρησιμοποιούνται όταν θέλουμε να αποσιωπήσουμε κάτι ή να δηλώσουμε ότι η φράση μένει κομμένη, ατέλειωτη.
- παύλα. Δηλώνει την αλλαγή του συνομιλητή σ' ένα γραπτό κείμενο διαλόγου, όταν δεν χρησιμοποιούνται εισαγωγικά.
- διπλή παύλα: Χρησιμοποιείται όπως και η παρένθεση, αλλά σ' αυτή την περίπτωση η πληροφορία θεωρείται πιο σημαντική.
- εισαγωγικά: Χρησιμοποιούνται όταν επιθυμούμε να παραθέσουμε τα λόγια κάποιου τρίτου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά ή όταν αναφέρονται τίτλοι βιβλίων, έργων κλπ.
Προσοχή: Σύμφωνα με την Ελληνική γραμματική, δεν βάζουμε τελεία στους τίτλους και τις επικεφαλίδες.