Σημεία Στίξης
Σημεία στίξης είναι τα σύμβολα-σημάδια που βάζουμε ανάμεσα στις λέξεις για να μας διευκολύνουν στην ανάγνωση.
Σημεία στίξης
- τελεία. Η τελεία ανταποκρίνεται σε σταμάτημα ή κατέβασμα της φωνής και μπαίνει στο τέλος μιας φράσης με ολοκληρωμένο νόημα.
- άνω τελεία. Χρησιμεύει για να χωρίσει μέσα στη φράση δύο μέρη, από τα οποία το δεύτερο επεξηγεί το πρώτο.
- κόμμα. Χρησιμεύει για να σημειώσουμε λογικό χωρισμό και μικρό σταμάτημα στο εσωτερικό της πρότασης, ή σε μεγάλες φράσεις για να δοθεί ευκαιρία γι' αναπνοή.
- ερωτηματικό. Μπαίνει στο τέλος μιας ερωτηματικής πρότασης.
- θαυμαστικό. Μπαίνει μετά από επιφωνήματα ή φράσεις που εκφράζουν χαρά, λύπη, θαυμασμό, φόβο, πόνο κλπ.
- διπλή τελεία (ή "άνω και κάτω τελεία"). Μπαίνει όταν παρατίθενται τα λόγια κάποιου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά, όταν απαριθμούνται πράγματα ή όταν θέλουμε να εξηγήσουμε κάτι.
- παρένθεση. Σημειώνεται για να κλειστεί μέσα της μια λέξη ή φράση που εξηγεί το νόημα της πρότασης.
- αποσιωπητικά. Χρησιμοποιούνται όταν θέλουμε να αποσιωπήσουμε κάτι ή να δηλώσουμε ότι η φράση μένει κομμένη, ατέλειωτη.
- παύλα. Χρησιμοποιείται εντός διαλόγου, ώστε να φανεί ότι αλλάζει πρόσωπο.
- διπλή παύλα. Χρησιμοποιείται όπως και η παρένθεση, αλλά σ' αυτή την περίπτωση η πληροφορία θεωρείται πιο σημαντική.
- εισαγωγικά. Χρησιμοποιούνται όταν επιθυμούμε να παραθέσουμε τα λόγια κάποιου τρίτου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά ή όταν αναφέρονται τίτλοι βιβλίων, έργων κλπ.