Difference between revisions of "Σημεία Στίξης"
(→Σημεία στίξης) |
|||
Line 3: | Line 3: | ||
== Σημεία στίξης == | == Σημεία στίξης == | ||
− | * [[τελεία]]. | + | * [[τελεία]]. Ανταποκρίνεται σε σταμάτημα ή κατέβασμα της φωνής και μπαίνει στο τέλος μιας φράσης με ολοκληρωμένο νόημα. |
* [[άνω τελεία]]. Χρησιμεύει για να χωρίσει μέσα στη φράση δύο μέρη, από τα οποία το δεύτερο επεξηγεί το πρώτο. | * [[άνω τελεία]]. Χρησιμεύει για να χωρίσει μέσα στη φράση δύο μέρη, από τα οποία το δεύτερο επεξηγεί το πρώτο. | ||
* [[κόμμα]]. Χρησιμεύει για να σημειώσουμε λογικό χωρισμό και μικρό σταμάτημα στο εσωτερικό της πρότασης, ή σε μεγάλες φράσεις για να δοθεί ευκαιρία γι' αναπνοή. | * [[κόμμα]]. Χρησιμεύει για να σημειώσουμε λογικό χωρισμό και μικρό σταμάτημα στο εσωτερικό της πρότασης, ή σε μεγάλες φράσεις για να δοθεί ευκαιρία γι' αναπνοή. | ||
− | * [[ερωτηματικό]]. | + | * [[ερωτηματικό]]. Χρησιμοποιείται στο τέλος των ερωτηματικών προτάσεων. |
− | * [[θαυμαστικό]]. Μπαίνει μετά από επιφωνήματα ή φράσεις που εκφράζουν χαρά, λύπη | + | * [[θαυμαστικό]]. Μπαίνει μετά από επιφωνήματα ή φράσεις που εκφράζουν συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, φόβο κλπ. |
− | * [[διπλή τελεία]] (ή "άνω και κάτω τελεία"). | + | * [[διπλή τελεία]] (ή "άνω και κάτω τελεία"). Χρησιμοποιείται όταν παρατίθενται τα λόγια κάποιου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά, όταν απαριθμούνται πράγματα ή όταν θέλουμε να εξηγήσουμε κάτι. |
* [[παρένθεση (στίξη)|παρένθεση]]. Σημειώνεται για να κλειστεί μέσα της μια λέξη ή φράση που εξηγεί το νόημα της πρότασης. | * [[παρένθεση (στίξη)|παρένθεση]]. Σημειώνεται για να κλειστεί μέσα της μια λέξη ή φράση που εξηγεί το νόημα της πρότασης. | ||
* [[αποσιωπητικά]]. Χρησιμοποιούνται όταν θέλουμε να αποσιωπήσουμε κάτι ή να δηλώσουμε ότι η φράση μένει κομμένη, ατέλειωτη. | * [[αποσιωπητικά]]. Χρησιμοποιούνται όταν θέλουμε να αποσιωπήσουμε κάτι ή να δηλώσουμε ότι η φράση μένει κομμένη, ατέλειωτη. | ||
− | * [[παύλα]]. | + | * [[παύλα]]. Δηλώνει την αλλαγή του συνομιλητή σ' ένα γραπτό κείμενο διαλόγου, όταν δεν χρησιμοποιούνται εισαγωγικά. |
* [[διπλή παύλα]]. Χρησιμοποιείται όπως και η παρένθεση, αλλά σ' αυτή την περίπτωση η πληροφορία θεωρείται πιο σημαντική. | * [[διπλή παύλα]]. Χρησιμοποιείται όπως και η παρένθεση, αλλά σ' αυτή την περίπτωση η πληροφορία θεωρείται πιο σημαντική. | ||
* [[εισαγωγικά]]. Χρησιμοποιούνται όταν επιθυμούμε να παραθέσουμε τα λόγια κάποιου τρίτου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά ή όταν αναφέρονται τίτλοι βιβλίων, έργων κλπ. | * [[εισαγωγικά]]. Χρησιμοποιούνται όταν επιθυμούμε να παραθέσουμε τα λόγια κάποιου τρίτου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά ή όταν αναφέρονται τίτλοι βιβλίων, έργων κλπ. |
Revision as of 10:09, 11 September 2011
Σημεία στίξης είναι τα σύμβολα-σημάδια που βάζουμε ανάμεσα στις λέξεις για να μας διευκολύνουν στην ανάγνωση.
Σημεία στίξης
- τελεία. Ανταποκρίνεται σε σταμάτημα ή κατέβασμα της φωνής και μπαίνει στο τέλος μιας φράσης με ολοκληρωμένο νόημα.
- άνω τελεία. Χρησιμεύει για να χωρίσει μέσα στη φράση δύο μέρη, από τα οποία το δεύτερο επεξηγεί το πρώτο.
- κόμμα. Χρησιμεύει για να σημειώσουμε λογικό χωρισμό και μικρό σταμάτημα στο εσωτερικό της πρότασης, ή σε μεγάλες φράσεις για να δοθεί ευκαιρία γι' αναπνοή.
- ερωτηματικό. Χρησιμοποιείται στο τέλος των ερωτηματικών προτάσεων.
- θαυμαστικό. Μπαίνει μετά από επιφωνήματα ή φράσεις που εκφράζουν συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, φόβο κλπ.
- διπλή τελεία (ή "άνω και κάτω τελεία"). Χρησιμοποιείται όταν παρατίθενται τα λόγια κάποιου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά, όταν απαριθμούνται πράγματα ή όταν θέλουμε να εξηγήσουμε κάτι.
- παρένθεση. Σημειώνεται για να κλειστεί μέσα της μια λέξη ή φράση που εξηγεί το νόημα της πρότασης.
- αποσιωπητικά. Χρησιμοποιούνται όταν θέλουμε να αποσιωπήσουμε κάτι ή να δηλώσουμε ότι η φράση μένει κομμένη, ατέλειωτη.
- παύλα. Δηλώνει την αλλαγή του συνομιλητή σ' ένα γραπτό κείμενο διαλόγου, όταν δεν χρησιμοποιούνται εισαγωγικά.
- διπλή παύλα. Χρησιμοποιείται όπως και η παρένθεση, αλλά σ' αυτή την περίπτωση η πληροφορία θεωρείται πιο σημαντική.
- εισαγωγικά. Χρησιμοποιούνται όταν επιθυμούμε να παραθέσουμε τα λόγια κάποιου τρίτου κατά λέξη, όταν παρατίθενται παροιμίες ή γνωμικά ή όταν αναφέρονται τίτλοι βιβλίων, έργων κλπ.